سیستم حمل‌ونقل زیرزمینی و عمومی رم پایتخت ایتالیا که در سال 1955 مورد بهره‌برداری قرار گرفت، دارای 2 خط، 49 ایستگاه و 38 کیلومتر است.
سیستم مترو رم در مقایسه با بسیاری از پایتخت‌های اروپایی چندان توسعه نیافته است. 38 کیلومتر خط مترو در مقایسه با 150 کیلومتر مترو برلین و 400 کیلومتر مترو لندن ناچیز است.
دو خط نارنجی و آبی خطوط اصلی هستند، خط سبز در حال احداث و خط چهارم جزو برنامه است.
شبکه موجود به شکل x است و ارتباط مرکز شهر به اطراف از طریق 8 خط راه‌آهن است.
خط 2:
خط 2 با 22 ایستگاه به رنگ آبی که شمال و شرق شهر را به جنوب و غرب آن ارتباط می‌دهد، بر خلاف اسمش اولین خط مترو در رم بود.
طرح احداث این خط به دهه 1930 برمی‌گردد یعنی زمانی که دولت به دنبال ایجاد راه ارتباطی سریع بین ایستگاه ترمینی و محل برگزاری نمایشگاه جهانی 1942 با جنوب و غرب شهر بود. اما نمایشگاه به دلیل شروع جنگ جهانی دوم هرگز برگزار نشد.
با توقف عملیات، از تونل‌های تکمیل شده واقع در مرکز شهر در حملات هوایی استفاده می‌شد. ساخت مترو در سال 1948مجدا از سر گرفته شد، در 9 فوریه 1955 رسما افتتاح و در 1990 توسعه یافت.
خط 1:
خط 1 که شمال و غرب شهر را به جنوب و شرق وصل می‌کند در سال 1959 افتتاح شد، 27 ایستگاه دارد و به رنگ نارنجی است.
عملیات احداث این خط در سال 1964 شروع شد ولی به دلیل ضعف مدیریت 5 سال تاخیر داشت. به دلیل تحقیقات باستان‌شناسی به خصوص در اطراف برج پیزا پروژه چندین بار متوقف گردید. خط 1 سرانجام در سال 1980 را‌ه‌اندازی و تا دهه 1990 گسترش یافت.
سایر خط‌ها:
خط 3 در حال حاضر در دست احداث است و با خطوط 1و 4 مرتبط خواهد بود. فاز 1 آن تا سال 2011، فاز 2 با 6 ایستگاه تا سال 2012 و فاز 3 تا 2015 افتتاح می شود. قطارهای این خط مانند مترو کپنهاگ و خط 14 مترو پاریس تماما اتوماتیک خواهد بود.
احداث خط 4 در سال 2011 شروع می‌شود، طول خط 22 کیلومتر و شامل 22 ایستگاه خواهد بود.
با توجه به این که رم یکی از قدیمی‌ترین شهرهای دنیاست و ساخت مترو در آن با موانع ناشی از اکتشافات باستان‌شناسی قرار دارد، بعید نیست تاریخ‌ها دستخوش تغییر قرار بگیرند!
